به گزارش قدس خراسان، کـــوچـهباغهــای زیبـــــا و مســیری که در دو سوی آن کافــــــــــــهرســتورانها و دســــــتفروشهـــــــــایی که سیبزمینی و بلال زغالی را تعارفت میکنند، هوای مرطوب و خنک و بوی خوش انواع غذاهای کبابی شاید عمومیترین تصور گردشگران از طرقبه شاندیز باشد؛ مکانی تفریحی و خوش آب و هوا که تا تابستان ۱۳۸۷ یکی از بخشهای شهرستان مشهد بود و از آن تاریخ به شهرستان ارتقا یافت؛ منطقهای با فرهنگ و رسوم اصیل و مردمانی متدین که البته نگاه بیشتر گردشگران به آن، فارغ از این پیشینه و اصالت، تفریح و تفرج، کباب است و بلال، سیبزمینی و قلیان! این توصیف شهرستانی چسبیده به مشهد است؛ اما یک کتابفروشی دائمی ندارد و ساختمان اداره سه نفره فرهنگ و ارشاد آن، اجارهای است.
آنچه در ادامه میخوانید، حاصل گفتوگوی خبرنگار قدس خراسان با رضا چاوشان، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد طرقبه شاندیز است.
مهمترین چالشهای حوزه فرهنگ و ارشاد از نظر شما چیست؟
وزارت فرهنگ و ارشاد یک وزارتخانه عریض و طویل با مسئولیتهای متعدد است که به مرور زمان در این چهار دهه برخی بخشهایش جدا شدهاند؛ اما بیشک وزارت فرهنگ و ارشاد هم در خصوص وظایف و هم نیروی انسانی نیاز به بهروزرسانی دارد و در حوزه نیروی انسانی اگر تقویت نشود، کارایی خود را ازدست میدهد.
یکی دیگر از چالشهایی که ما در حوزه کاریمان داریم، این است که وظایف اداره فرهنگ و ارشاد برای مردم شناخته شده و شفاف نیست. هنوز عدهای فکر میکنند منظور از اداره فرهنگ و ارشاد همان گشتهای ارشاد است که برخوردهای ضربتی و بگیر و ببند دارد در حالی که وظیفه ما کاملاً متفاوت است. از طرف دیگر سازمانها و بخشهایی که از این وزارتخانه جدا شدهاند، در یک جاهایی مدعی مواردی هستند که طبق قانون، خلاف است و در مواردی وظیفه خود را بر دوش اداره فرهنگ و ارشاد میاندازند. در عمل این تضادها گاهی منجر به موازیکاری میشود و گاهی هم سبب فراموش کردن یک وظیفه. بنابراین باید این وزارتخانه مهم و کلیدی به روزرسانی شود.
در خصوص شهرستان طرقبه شاندیز به طور مشخص بفرمایید چه چالشهایی در حوزه مسئولیتی شما وجود دارد؟
در طرقبه شاندیز اداره فرهنگ و ارشاد یک اداره نوپا با سابقه هفت هشت ساله و نیازمند توجه خاص و ویژه است. ما آن را با دو نیروی خانم اداره میکنیم آن هم در یک مکان استیجاری! بیشک در این شرایط انتظار کار سنگینی را نمیتوان داشت. گاهی اوقات در طرقبه شاندیز پذیرای ۵ میلیون نفر بودیم در حالی که جمعیت شهرستان ۸۰ هزار نفر است. گاهی فقط تردد خودرویی ما به اندازه کل جمعیت این شهرستان است؛ یعنی ۷۰ تا ۸۰ هزار خودرو در یک روز رفت و آمد میکنند. اگر ما این شهرستان را ویژه نبینیم و به عنوان یک قسمت از حریم رضوی به آن نگاه نکنیم، بیتردید یک سری چالشها و مسائل به این شهرستان وارد میشود که دودش به چشم مشهد هم خواهد رفت.
طرقبه شاندیز ظرفیت بالایی برای نمایشگاه دائمی بودن دارد. با این حجم از مسافر اگر درست حمایت شود و به لحاظ بُعد فرهنگی اجتماعی با توجه به میزبانی از زائران علی بن موسیالرضا(ع) باید منطقه ویژه تعریف شود.
پس از گذشت این سالها هنوز کتابفروشی دائمی نداریم. به عنوان مثال اگر دانشآموزی نیاز به کتاب کنکور داشته باشد، باید به خیابان سعدی در مشهد بیاید. شهرستان طرقبه شاندیز ظرفیتهای بسیار زیادی دارد. ما حتی اگر نیمنگاهی به بُعد فروشگاهی و گردشگری داشته باشیم، میتوانیم این فروشگاهها را ایجاد کنیم؛ اما مستلزم حمایت است تا سرمایهگذار فرهنگی رغبت سرمایهگذاری در این شهرستان را داشته باشد. پیوستهای فرهنگی پروژههای عمرانی یا گردشگری و شهری ما به کدام سمت و سو میرود؟ انتظار داریم این قرابت و نزدیکی به مشهد به درستی دیده شود نه اینکه این نزدیکی سبب دوری آن شود.
یکی از حواشی ایجاد شده در خصوص طرقبه شاندیز، آن شکل نامتعارف نهی از منکر بود. ریشه این موضوع چیست؟
اخباری که از شهرستان ما بیرون میآید، بیشتر اخبار منفی و ناامیدکننده است. یک علتش به همین موضوع برمیگردد که بستر برای کارهای درست فرهنگی اجتماعی در این شهرستان فراهم نشود؛ یعنی وقتی منطقهای بستر اخبار منفی است و نگاهها به این شهرستان زیاد است، سرمایهگذار رغبت ندارد سرمایهگذاری انجام دهد. در این موضوع مشخصی که مطرح کردید، هیچ عقل سلیمی این حرکت را تأیید نمیکند همانطور که هیچ عقل سلیمی آن فیلمبرداری را نمیپذیرد. مجموع اتفاقهای اینچنینی بیشک در هر جایی از کشور رخ داده و ممکن است رخ بدهد؛ اما باید پرسید چرا اخبار منفی در طرقبه شاندیز به این سرعت پخش میشود و مورد توجه قرار میگیرد؟
مجوزهای بیرویهای برای صنفهای مختلف صادر میشود. چرا مازاد مجوزها صادر میشود؟ ساخت و ساز مازاد بر ظرفیت این شهرستان انجام شده و مازاد بر توان خدمترسانی شهرستان، مخاطب داریم. این مشکل کمبود نیرو و امکانات خدمترسانی که درباره اداره ارشاد اشاره کردیم، برای سایر دستگاهها هم داریم.
جریان امر به معروف و حوزه فرهنگی اجتماعی در طرقبه شاندیز از مشهد جدا نیست و این شهرستان بستر مناسبی برای رخدادهای مختلف مثبت و منفی است. افرادی با اهداف خاصی سمت طرقبه شاندیز و مشهد میآیند. در مشهد شاید فضای فعالیت برایشان فراهم نباشد. بنابراین به نزدیکترین نقطه یعنی طرقبه شاندیز میروند.
وقتی فضاهای مختلف شکل میگیرند، مخاطب خود را جذب میکنند. ما در طرقبه شاندیز برای مخاطب متفاوت چه فضای فرهنگی یا اجتماعی مناسبی ایجاد کردهایم؟ این جمعیت سیال باید ملاک تصمیمگیری قرار گیرند.
خبرنگار: معصومه مؤمنیان
نظر شما